Alphabet (13)

Foreward

The ability to assimilate new skills and theories has always been among the most obvious qualities of the Armenians. Christian theology in the Vth century, Greek science and technology in the Vlth and Vllth centuries, Syrian and Arabic medicine in the Xth-XIIIth centuries, printing in the XVIth century and newspapers in the XVIIIth and so many other examples, at all times that can be quoted to finish with data banks and computer software in the XXth century !
It is in this state of mind that we must welcome the “Méthode Audio-Visuelle d’Armеnien Occidental” by Mrs. Hilda Kalfayan-Panossian which is the first application of a new skill and theoritical reflexion for the benefit of the Armenian language.
Traditionally, language teaching was based on a logical analysis implying the successive account of the various parts of speech (noun, verb, adjective etc...). By understanding the language as the means of a dialogue in given situations, the audio-visual methods have totally disrupted this traditional order and created a progression no longer based on the internal logic of the message conveyed but on the frequency of words and grammatical tools. They have changed the acquisition of a theoretical knowledge into a lifelike practice, stimulated by structural drills calling not only for intellectual memory but also for auditive and visual impressions.
The application to Western Armenian of this method originally worked out for important world languages of communication raised considerable difficulties. The author of this manual overcame them over twenty years by sustained efforts that we cannot describe here. Virtually alone, practically without help and external financing, she carried out a task that, for another language, would have employed a whole institute of teaching research for several years.
The results obtained match her efforts. We have now at our disposal a complete method - student book and notebook, teacher’s book, pictures and sketchings drawn by Gayaneh Gulamirian, along with cassettes recorded in the studios of the National Armenian Radio in Erevan - for the oral and written teaching of Western Armenian, from the beginner level to the acquisition of all the essential grammatical structures and of the around six hundred most frequent words, at which point this method can be relayed by the traditional methods.
This method, fruit of the teaching practice of its author, was experienced over the years and thoroughly tested in Armenian classes as well as by students of all ages studying by themselves. Even in full-time Armenian schools, it can be used efficiently to contribute to the attainment of standard of students who started without any knowledge of Armenian.
In addition, one must point out that, as there are no training institutes for teachers in the diaspora, the teacher’s book gives the teacher particularly valuable instruction and advice.
Let us wish that, due to the new opportunities provided in the present edition, the conclusive experience involved by Mrs. Kalfayan-Panossian’s manual be rapidly extended to the largest possible number of Armenian schools in the diaspora, in French as well as English-speaking countries. The teaching of Armenian can no longer stay away from an innovation that has revolutionized the teaching of other living languages. This evolution is necessary for Annenian to remain alive in the western communities of the diaspora in the XXIst century.

Let us thank and congratulate Mrs. Kalfayan-Panossian to have provided it the means necessary.

Proffessor J.P.MAHE
Membre de l’Académie des Inscriptions et Belles-Lettres
Directeur d’études à L’Ecole Pratique des Hautes Etudes (E.P.H.E. Sorbonne)
Membre étranger de l’Académie des Sciences d’Arménie

Արդի լեզուագիտութեան համար որեւէ լեզուի ուսուցման կերպը կը տարբերի համաձայն այն իրողութեան թէ տուեալ լեզուն աշակերտին համար մայրենի՞ լեզու է (այսինքն զայն սորվա՞ծ է օրօրոցէն սկսեալ, ընտանեկան շրջապատի մէջ), թէ օտար լեզու է, զոր չի հասկնար եւ զայն պիտի սորվի դասընթացքներու միջոցով: Եթէ օտար լեզու է, ուսուցման կերպը պարտադրաբար կը տարբերի մայրենի լեզուի ուսուցման ձեւէն:

Այս իրողութիւնը նկատի առնելով ՄԱՇՏՈՑ, Հայ Լեզուի Պաշտպանութեան եւ Զարգացման Միութիւնս որդեգրեց Տոքթ. Հիլտա Գալֆայեան-Փանոսեանի (*) կողմէ լսատեսողական մեթոտով պատրաստած “Օտարախօսներու համար հայերէնի ձեռնարկ“-ը (Manuel d'arménien occidental pour les non-arménophones // Western armenian handbook for non-armenian speakers), որ երախաներու, չափահասներու, ծագումով հայերու, նաեւ օտարներու վրայ փորձարկուելէ յետոյ հրատարակուած է եւ հրաշալի արդիւնք կու տայ:

Արդիական լսատեսողական մեթոտը (audiovisuelle), բոլոր լեզուներու պարագային շատ արագ կերպով օտարախօս աշակերտը ի վիճակի կը դարձնէ լեզուն հասկնալու եւ պատասխանելու, որովհետեւ կը համապատասխանէ մարդկային ուղեղի բնախօսական (Physiologique) կարողութիւններու իրերայաջորդութեան կարգին: Այսինքն, նախ՝ հասկնալ, յետոյ՝ պատասխանել, աւելի յետոյ՝ կարդալ եւ ի վերջոյ՝ գրել: Իսկ հասկնալու եւ պատասխանելու գործողութիւնը մարդկային ուղեղին մէջ կը կատարուի լսողութեսւն եւ տեսողութեան ճամբով, խօսակցական տեսարաններու ընթացքին: Կը տեսնուի թէ խօսակցական լեզուն է որ առաջնահերթ կը համարուի, նախապատուութիւնը տրուած է հաղորդակցութեան, որուն կը յաջորդէ գրաւոր լեզուն (այբուբեն, գրաճանաչութիւն- ընթերցանութիւն):

"Օտարախօսեերու համար հայերէնի ձեոնարկ"-ը պատրաստուած է
ամբողջակսւն-կառուցողական մօտեցումով (Structuro-global),
յաճախականութեան (fréquence) սկզբունքով ընտրուած տարրական
բառապաշարով (vocabulaire de base) եւ քերականական
յառաջխաղացումով (progression grammaticale):

Ուսուցում ը կը բաղկանայ բազմաթիւ փուլերէ, թէ՛ բանաւոր եւ թէ գրաւոր լեզուի համար: Մասնաւորաբար կարեւոր են Կառուցողական վարժութիւնները, լեզուամարզանքները, որոնց միջոցով աշակերտը կը սորվի ըստ պահանջի օգտագործել լեզուական կառոյցները՝ իր միտքը արտայայտելու համար: Այսինքն՝ կրնայ խօսիլ եւ կրնայ գրել:

"ՕՏԱՐԱԽՕՍՆԵՐՈՒ ՀԱՄԱՐ ՀԱՅԵՐԷՆԻ ՁԵՌՆԱՐԿ'' -ը տարբեր ուսուցիչներու կողմէ կիրարկուած է Փարիզի, Մարսիլիոյ, Հալէպի, Գանատայի եւ Ամերիկայի մէջ, տարբեր ծագումներով եւ տարիքներով անձերու վրայ, շատ յաջող արդիւնքներով:

''ՁԵՌՆԱՐԿ'' –ի ուսուցման արագութիւնն է 50 ժամուան դասաւանդութեամբ 1000 քերականական բաոի սահմաններուն մէջ խօսիլ եւ կարդալ-գրել սորվեցնել: Ըստ մեր տեղեկութիւններուն, այս արղիւնքը ձեոք ձգող ուրիշ որեւէ մեթոտ գոյութիւն չունի հայերէնի պարագային՝ օտարախօսներու համար: Ցարդ մօտ 3000 օտարախօս անձեր այս ''ՁԵՌՆԱՐԿ''- ով հայերէն սորված են։

Արդ, ներկայիս, Մաշտոց Միութեանս ծոցին, մենք որոշեցինք գիտական հիմքերով պատրաստուած եւ տարիներու փորձարկութենէն յաջողութեամբ անցած այս մեթոտը փոխգործօն (inter-active) կայքի ձեւով համացանցի վրայ տեղադրել եւ ընդհանրացնել անվճար կերպով, որպէսզի ամէն անձ աշխարհիս վրայ ո՛ւր որ ալ գտնուի, իրեն յարմար ժամերուն կարենայ բանալ համակարգիչը եւ հայերէն սորվիլ անվճար կերպով:

Համացանցային այս ձեւը չի հակադրուիր հայերէնի գոյութիւն ունեցող ա՛յլ դասընթացքներուն (միօրեայ վարժարաններ), այլ կ'օգնէ ուսուցիչներուն, իրենց դասաւանդութիւններուն որպէս յենակ ծառայելով: Եւ մանաւանդ, անգնահատելի դեր կրնայ կատարել հայերէնի դասաւանդութիւն գոյութիւն չունեցող վայրերու մէջ, ուր փափաքողները զրկուած են հայերէն սորվելու կարելիութենէն:

Կայ նաեւ ուրիշ առաւելութիւն մը.- Համացանցը կապ կը ստեղծէ, գրաւոր հաղորդակցութեան մէջ կը դնէ աշակերտները իրարու հետ: Արդարեւ, աշակերտը կը համարձակի օգտագործեյ իր նոր սորված հայերէնը, հադորդակցելով իրեն նման հասկնալ-կարդալ-գրել նոր սորված անձերու հետ: Որով հայերէնի ուսումը կը դառնայ հաճելի խաղ: Այսպիսով, հայախօս-հայագիր սերունդ կը պատրաստուի:

Խորին շնորհակալութիւն Քոլէթ Փափիոնին, անգլերէն թարգմանութեան իր բարեկամական օգնութեան համար:

(*) L’auteur : Dr. Hilda KALFAYAN-PANOSSIAN
                      Docteur en Psychopédagogie –Université de Paris Sorbonne.
                      Licence et Maîtrise en Arménologie –INALCO-Paris.
                      Diplomée de l’Institut des Professeurs de Français à l’Etranger- Sorbonne.